آرشیو خرداد ماه 1399

اولين بازار آنلاين حيوانات و خدمات باغ و مزرعه

منشا بز هاي سانن

۷۷ بازديد

منشا بز سانن كجاست؟

منشاء نژاد سانن دره‌اي در كشور سوييس مي‌باشد. اين بزها از قرن نوزدهم به سراسر نقاط دنيا صادر شدند. اين نژاد يكي از محبوب‌ترين نژادهاي بز در سراسر دنيا بخصوص استراليا است. سانن اولين بز اصلاح شده وارد شده به استراليا در سال 1913 بود. سانن در كشورهاي آلمان و فرانسه هم وجود دارد.

اين نژاد شير زيادي توليد مي‌كند و در همه جاي دنيا در دسترس است. اين بزها در مزرعه‌هاي تجاري براي توليد لبنيات پرورش مي‌يابند.

ويژگي‌هاي نژاد سانن چيست؟

شير توليدي توسط اين بزها سنگين و داراي 3 تا 4 درصد چربي است. اين نژاد صورت كشيده‌ و خطي دارد و بدن كشيده و قلمي دارد. نسبت به گونه هايي مانند آلپاين قد متوسط تري دارد. ميانگين وزن اين نژاد 64 كيلوگرم است.

رنگ پوشش حيوان سفيد تا كرم است، اكثرا داراي موهاي كوتاه تا متوسط است. همچنين بعضي از آنها ممكن است داراي موهاي بلندتر در روي ستون فقرات و قسمت‌هاي عقبي بدن باشند.

گوش‌هاي اين حيوان كشيده، تيز و راست است و سر معمولا ساختار ظريفي دارد. اين نژاد معمولا نسبت به آفتاب شديد و طولاني حساس است و بهترين توليد را در شرايط دمايي خنك تر دارد. ايجاد سايه‌بان براي پرورش ضروري است. حيوان داراي پوست قهوه‌اي مايل به زرد مقاوم تر است. سانن معمولا حيوان آرامي است و براي شير دوشي مكانيزه مناسب است.

اين بزها نياز به مراقبت زيادي ندارند و به آساني رشد مي‌كنند. با حيوانات ديگر مزرعه سازگارند. آنها خلق و خوي آرام و رفتار دوستانه‌اي در طبيعت دارند. حتما بايد در محيط تميز و بهداشتي نگهداري شوند و در صورت بيماري به دامپزشك مراجع شود.

ويژگي شير بز سانن

بزهاي سانن از جمله مقاوم‌ترين پر شيرترين بزهاي سراسر دنيا هستند. متوسط توليد شير اين نژاد در حدود يا بالاي 838 كيلوگرم در هر 264 روز است. شير آنها كيفيت مناسبي دارد و داراي كمترين ميزان پروتئين حدود 2.7 درصد و 3.2 درصد چربي است.

پرورش بز سانن

 

خريد و فروش حيوانات دامي مانند بز ، گاو ، گوسفند ، و الاغ و همچنين سگ نگهبان در سايت چارپا

نگهداري خرگوش

۷۸ بازديد

 نگهداري از خرگوش

خرگوش‌ لوپ را مي‌توان‌ در داخل‌ منزل‌ (بعنوان‌ مثال‌ در حياط) نگهداري‌ نمود. حداقل‌ سطح‌ مورد نياز براي‌خرگوش‌ با وزن‌ kg 2 حدود ۰/۳ متر مربع‌ است‌. براي‌ خرگوشهاي‌ با وزن‌ بيش‌ از kg 2 به‌ ازاء هر كيلوگرم‌ وزن‌ اضافه‌سطح‌ لانه‌ بايد حدود ۰/۲ – ۰/۱ متر مربع‌ افزايش‌ يابد و در صورتيكه‌ چند خرگوش‌ با هم‌ نگهداري‌ شوند بايد به‌ ازاءهر خرگوش‌ اضافي‌ ۰/۲ متر مربع‌ به‌ سطح‌ لانه‌ افزوده‌ گردد.

ارتقاع‌ لانه‌ بايد در حدي‌ باشد كه‌ حيوان‌ بتواند بطور كامل‌ بر روي‌ پاهاي‌ خود بلند شود كه‌ بسته‌ به‌ جثه‌ حيوان‌مي‌تواند حدود ۴۵-۹۰ سانتيمتر در نظر گرفته‌ شود. در صورتيكه‌ خرگوش‌ در فضاي‌ خارج‌ منزل‌ نگهداري‌ مي‌شودكف‌ لانه‌ بايد در مقابل‌ نفوذ رطوبت‌ عايق‌ شود و در صورتيكه‌ نگهداري‌ در داخل‌ منزل‌ صورت‌ مي‌گيرد كف‌ لانه‌مي‌تواند مشبك‌ و يا توري‌ باشد كه‌ بدين‌ ترتيب‌ ادرار و رطوبت‌ ناشي‌ از آن‌ در كف‌ قفس‌ باقي‌ نمي‌ماند و اين‌ مسئله‌اجازه‌ مي‌دهد تا تميز كردن‌ لانه‌ در فواصل‌ طولاني‌تري‌ انجام‌ گيرد.
جهت‌ جلوگيري‌ از بروز نزاع‌ در بين‌ خرگوشها و عوارض‌ متعاقب‌ آن‌، خرگوشهاي‌ نر را بايد جدا از هم‌ نگهداري‌نمود. همچنين‌ نرها و ماده‌ها نيز جز در هنگام‌ جفتگيري‌ بايد در لانه‌هاي‌ جداگانه‌ نگهداري‌ شوند. نگهداري‌ چندخرگوش‌ ماده‌ با هم‌ در يك‌ قفس‌ اشكالي‌ ندارد.

خرگوشها مي‌توانند درجه‌ حرارت‌ بين‌ ۲۷۰ – ۴ درجه‌ را تحمل‌ نمايند كه‌ البته‌ متوسط درجه‌ حرارت‌ توصيه‌شده‌ بين‌ ۲۲ – ۱۶ درجه‌ سانتيگراد است‌. رطوبت‌ محيط بايد حدود ۶۰ – ۴۰ % باشد و حداقل‌ طول‌ مدت‌ روشنائي‌مورد نياز ۱۶ – ۱۴ ساعت‌ است‌. در صورتيكه‌ طول‌ مدت‌ روشنائي‌ محيط از اين‌ مقدار كوتاهتر باشد حيوان‌ دچارنقصان‌ فعاليت‌ جنسي‌ پائيزي‌ (Autumnal ***ual depression) مي‌گردد.

 تغذيه خرگوش

ميزان‌ مصرف‌ غذا در خرگوشها بطور متوسط روزانه‌ حدود ۵ گرم‌ به‌ ازاء ۱۰۰ گرم‌ وزن‌ بدن‌ است‌. بهترين‌ ماده‌غذائي‌ براي‌ خرگوشها، جيره‌هاي‌ غذائي‌ تجاري‌ است‌ كه‌ تركيبات‌ آن‌ بر اساس‌ نياز حيوان‌ تنظيم‌ شده‌ است‌. اين‌جيره‌ها معمولا حاوي‌ ۱۷% – ۱۴% پروتئين‌، ۲۲% – ۱۲% فيبرخام‌ و ۲۵۰۰ – ۲۱۰۰ كيلو كالري‌ انرژي‌ هستند.

در كنار اين‌ مواد مي‌توان‌ از سبزيجات‌ مختلف و ميوه‌ نيز استفاده‌ نمود و بايد توجه‌ كرد كه‌ سبزيجات‌ فاسد و كپك‌زده‌نباشند.

اين‌ حيوان‌ از نظر فيزيولوژيك‌ شبه‌ نشخوار كننده‌ (Pseudoruminant) بشمار ميرود و چون‌ ميكروفلور دستگاه‌گوارش‌ آن‌ نسبت‌ به‌ تغييرات‌ اسمولاريته‌ و PHبسيار حساس‌ است‌ بنابر اين‌ تغيير نوع‌ مواد غذائي‌ بايد به‌ آهستگي‌ وطي‌ مدت‌ ۵ – ۴ روز انجام‌ گيرد و هرگونه‌ تغيير ناگهاني‌ در محتويات‌ جيره‌ غذائي‌، بخصوص‌ استفاده‌ از جيره‌هاي‌ غني‌از كربوهيدرات‌ مي‌تواند با ايجاد اختلالات‌ شديد گوارشي‌ سبب‌ مرگ‌ حيوان‌ گردد.